Smary OKS – najwyższa jakość dla optymalnej niezawodności procesów
Wartość DN
Wartość DN lub współczynnik obrotów jest empiryczną wartością orientacyjną, która informuje do jakiej maksymalnej prędkości obwodowej smary mogą być stosowane w łożyskach tocznych.
Przekładniowe stanowisko testowe FZG
Za pomocą przekładniowego stanowiska testowego FZG można badać oleje i smary pod kątem ich przydatności do smarowania przekładni zamkniętych. Zużycie jest mierzone po każdym progu obciążenia, a jako wynik podawane jest tak zwane „obciążenie niszczące”. Metoda badawcza jest opisana w normie DIN 51 354.
Test urządzeniem typu „Lubrimeter”
Test urządzeniem typu „Lubrimeter” jest badaniem, pozwalającym na pomiar współczynnika tarcia, zużycia i temperatury roboczej smarów przy zmiennych obciążeniach i prędkościach poślizgu przy różnych materiałach i przez określony czas.
Separacja oleju
Separacja oleju w procentach wagowych jest mierzona wg DIN 51 817, przy czym badany smar jest poddawany działaniu ciśnienia i temperatury.
Odporność na utlenianie
Odporność smaru na utlenianie jest miarą odporności na reakcje z czystym tlenem. Zgodnie z DIN 51 808 smar jest poddawany zwiększonemu ciśnieniu w atmosferze tlenowej przez określony czas (np. 100 godzin) i w określonej temperaturze (np. 99°C lub 160°C). Wynikiem badania jest spadek ciśnienia tlenu, wyrażony w Pa (Pascal), jako miara utlenienia.
Grubość warstwy (ochrona antykorozyjna)
Grubość warstwy ma decydujący wpływ na trwałość ochrony antykorozyjnej. Zależnie od rodzaju warstwy ochronnej stosowane są różne metody pomiarowe, podające grubość warstwy w μm.
Straty na skutek parowania
Straty na skutek parowania mają znaczenie zwłaszcza przy smarach do wysokich temperatur. Zgodnie z DIN 58 397 smar badany jest przez określony czas w wysokiej temperaturze. Utrata oleju przez parowanie, wyrażona w procentach wagowych, powinna być możliwie mała.
Starzenie
Chemiczne zmiany substancji pod wpływem ciepła, światła i tlenu w okresie eksploatacji
DVGW
Deutscher Verein des Gas- und Wasserfaches (Niemieckie Zrzeszenie Przedsiębiorstw Branży Gazowej i Wodociągowej)
Smary EP
Smary z dodatkami wysokociśnieniowymi („Extreme Pressure”) w celu polepszenia obciążalności ciśnieniowej i właściwości ochrony przed zużyciem
ISO
International Standardization Organisation (międzynarodowa organizacja normalizacji)
Korozja
Reakcja metalu z czynnikami z jego otoczenia, powodująca zmianę i pogorszenie działania elementu konstrukcyjnego
KTW
Dopuszczenie tworzyw sztucznych do zastosowań w systemach wody pitnej
LGA
Instytut przemysłowy w Norymberdze ze swoim instytutem chemii spożywczej
Rozpuszczalnik
Ciecze, rozpuszczające inne substancje bez występowania zmian chemicznych
Smarowanie awaryjne
Jest zapewniane przez suche materiały smarujące, jeżeli w przypadku innych smarów lub olejów wystąpi niewystarczające smarowanie
Korozja cierna
Korozja występująca w połączeniach pasowanych, poddanych drganiom z mikroruchami ciernymi Natychmiastowa korozja ścieranych cząsteczek stali
Zredukowany poślizg (także Stick-Slip)
Występuje przy powolnych ruchach i niewystarczającym działaniu antyadhezyjnym smaru, gdyż tarcie początkowe jest wyższe od tarcia ruchowego
Oleje silikonowe
Są wytwarzane metodami syntetycznymi. Mają bardzo dobrą zależność lepkości od temperatury, są odporne na niskie i wysokie temperatury oraz na starzenie. Doskonałe właściwości antyadhezyjne. Bardzo dobry smar do tworzyw sztucznych i elastomerów. Oznaczenia, takie jak polidimetylosiloksan czy polifenylometylosiloksan, informują o strukturze grup molekularnych
Oleje syntetyczne
W przeciwieństwie do olejów naturalnych, czyli olejów mineralnych, roślinnych i zwierzęcych, są to oleje produkowane za pomocą procesów chemicznych. Pozwala to na osiągnięcie określonych zalet, na przykład niewielkiej tendencji do koksowania, niskiej temperatury krzepnięcia, dobrej odporności na chemikalia i często doskonałych właściwości lepkości w funkcji temperatury. Jako baza smarów stosowane są między innymi węglowodory syntetyczne, estry, poliglikole, oleje fluorowane i oleje silikonowe
VCI
Inhibitor fazy parowej (Volatile Corrosion Inhibitor) to dodatek antykorozyjny, nieszkodliwy dla środowiska
Zużycie (również ścieranie)
Powstaje na skutek przerwania warstwy smarującej, kiedy ślizgające się przedmioty dotykają się i trą o siebie
Olej wazelinowy
Parafinowy olej mineralny, wysokorafinowany w celu usunięcia niestabilnych składników. Białe oleje stosuje się np. w smarach przeznaczonych do zastosowań medycznych
| Norma / dotyczy |
Tytuł | Hasło / jednostka miary |
Warunek | Opis |
|
DIN 51 502 Oleje i smary |
Smary i spokrewnione substancje. Nazwa skrócona smarów oraz znakowanie zbiorników smarów, urządzeń smarujących i miejsc smarowania. | Znakowanie smarów wg DIN | Jednolite i jednoznaczne znakowanie smarów przemysłowych pozwalające zapobiec uszkodzeniom na skutek pomyłki przy stosowaniu smarów i bazujące na odpowiednich normach badawczych. | |
|
DIN 51 506 Oleje do kompresorów i sprężarek |
Oleje smarowe VB i VC z substancjami czynnymi i bez nich oraz oleje smarowe VDL | Wymagania wobec olejów do sprężarek | Wymagania wobec olejów smarowych, stosowanych w sprężarkach powietrza z komorami ciśnieniowymi, smarowanymi olejem, bez chłodzenia wtryskowego. | |
|
DIN 51 509 Oleje przekładniowe |
Wybór smarów do przekładni zębatych Część 1: Oleje smarujące („C”) Część 2: Plastyczne oleje smarowe („G” i „OG”) |
Wymagania wobec olejów i smarów przekładniowych | Wartości orientacyjne, kryteria i wskazówki dotyczące doboru smarów do przekładni tocznych (np. do przekładni zębatych czołowych, stożkowych bez przesunięcia osi) oraz przekładni śrubowych (np. do przekładni ślimakowych). | |
|
DIN 51 517 Oleje przekładniowe i maszynowe |
Smary; oleje smarowe Część 1: Minimalne wymagania wobec olejów smarowych „C” Część 2: Minimalne wymagania wobec olejów smarowych „CL” Część 3: Minimalne wymagania wobec olejów smarowych „CLP” |
Wymagania wobec olejów smarowych | Wymagania wobec olejów smarowych stosowanych do smarowania obiegowego i zanurzeniowego. | |
|
DIN 51 519 Oleje |
Smary; klasyfikacja lepkości ISO płynnych smarów przemysłowych | Klasy ISO VG / Klasa ISO VG |
Lepkość mierzona w temperaturze 40°C zgodnie z DIN 51 562-1 lub DIN EN ISO 3104 |
System klasyfikacji płynnych smarów przemysłowych w zależności od ich lepkości. Przedział tolerancji został ustalony na +/-10% lepkości znamionowej. |
|
DIN 51 524 Oleje hydrauliczne |
Ciecze ciśnieniowe, oleje hydrauliczne Część 1: Minimalne wymagania wobec olejów smarowych „HL” Część 2: Minimalne wymagania wobec olejów smarowych „HLP” Część 3: Minimalne wymagania wobec olejów smarowych „HVLP” |
Wymagania wobec olejów hydraulicznych | Wymagania wobec olejów hydraulicznych | |
| DIN 51 825 | Smary; smary stałe K, podział i wymagania | Wymagania wobec smarów do łożysk tocznych i ślizgowych | Wymagania wobec smarów do smarowania łożysk tocznych, łożysk ślizgowych i powierzchni ślizgowych. | |
| DIN 51 836 | Smary; smary stałe G, podział i wymagania | Wymagania wobec smarów przekładniowych | Wymagania wobec smarów do smarowania przekładni zamkniętych. | |
|
DIN ISO 2909 Oleje |
Produkty naftowe; obliczanie współczynnika lepkości z lepkości kinematycznej | Współczynnik lepkości / brak |
Lepkość mierzona w temperaturze 40°C i 100°C zgodnie z DIN 51 562-1 lub DIN EN ISO 3104 |
Współczynnik lepkości (VI) opisuje zmianę lepkości kinematycznej oleju w zależności od temperatury. Do obliczania używa się w zależności od indeksu lepkości dwóch różnych metod (A: VI 100, B: VI >100). |
| DIN ISO 6743-0 | Smary, oleje przemysłowe i spokrewnione produkty (klasa L); klasyfikacja; informacje ogólne | Znakowanie smarów wg ISO | Wprowadzenie międzynarodowej normy ISO 6743 do niemieckiej normy DIN. Alternatywny system znakowania smarów przemysłowych, pozwalający zapobiec uszkodzeniom na skutek pomyłki. | |
|
Smary do łożysk tocznych |
Wartość DN | /mm min |
Parametr smarów do łożysk tocznych, określający maksymalną prędkość zastosowania. |
